چیست این افسانه هستی؟

ترا با دهان حقارت دشنام می‌دهند

چون لبانت تر به تبسم بسته است

ترا با باتوم جهل می‌کوبند

چون گیسوانت معطر از بوی رهایی است

ترا در قفس خانه حبس می‌کنند

تا کسی خود را در قرینه چشمانت گم نکند

ترا سنگسار می‌کنند

چون سنگرویان حاکم ، سنگدلان سالیان ستم هستند

ترا مجرم می‌شمارند

جرم تو زیبائی‌ست

و گاهی هم برایت شعار برابری نشخوار می‌کنند

تا ظاهر و موقعیت سیاسی‌شان را حفظ کنند

ولی دیری نمی‌پایید می‌دانم

روزی کلمات تو و من هم وزن خواهد شد

روزی که فریاد من و اشگ تو

فقط از شوق خواهد بود

می‌دانم آنروز می‌آید روزی که

زنان آزادی را در آیینه میهن با مردان قسمت خواهند کرد